مهتابی قسمت چهارم
#مهتابی
قسمت چهارم
@qessegram
بین ساعت ۶ونیم و ٧ونیم صبح افراد ثابتی از مجتمع خارج میشوند. تعداد طبقات فرد از طبقات زوج بیشتر است اما آسانسورها زوج و فرد هستند.
معمولا قبل از ساعت ٧، آسانسور روی طبقه نهم ایستاده است. در این باره چند فرضیه وجود دارد：
اول اینکه؛ ساکنان طبقه نهم شب کار هستند، صبح خیلی زود به خانه برمیگردند و آسانسور همانجا میماند.
دوم اینکه؛ خانمهای خانه داری هستند که قبل از سایر همسایه ها فرزندانشان را به مدرسه میبرند و نان تازه در دست، به خانه برمیگردند و آسانسور همانجا میماند.
سوم اینکه؛ افرادی هستند که…
همیشه فرضیه سوم ناتمام میماند. چون همزمان با فکر کردن به فرضیه سوم، آقای طبقه پنجم سوار میشود و ذهن -و البته حس بویای ام را- به خود مشغول میکند. آقای طبقه پنجم منظم و مودب است بنظر میرسد کارمند باشد. با کت و شلوار و عینک سر کار میرود و با کت و شلوار و عینک از سر کار برمیگردد. وقتهایی هم که سرکار نمیرود با پیراهن مردانه و شلوار جین و عینک دیده میشود. البته صبحها همسرجانشان ظرف ناهاری را به ایشان ضمیمه میکند و هر بار آقای طبقه پنجم را در حالی تصور میکنم که بین ساعت ١٢ونیم تا ١ونیم در اتاقش در اداره را قفل کرده و مشغول نوش جان کردن دستپخت همسرجانش است. غذایش هم قابل حدس است. چون تمام طبقه شان همان بویی را میدهد که ظرفی که در دستش دارد. احتمالا همسرجانش صبح کله سحر بیدار میشود و آشپزی میکند. فقط خدا کند نور چراغ آشپزخانه شان وارد اتاق خواب کسی نشود. احتمالا دست پخت خوبی هم دارد. بعضی بعدازظهرها که با هم میرسیم، صدای حرکت آزادنه قاشق و چنگالش در ظرف فلزی غذا را میشنوم.
گاهی وقتها هم آقای طبقه اول سوار میشود. آقای طبقه اول در تمام این سه ماه، یک کاپشن بهاره پوشیده است و همیشه با گوشی پر دکمه اش مشغول است چه موقع سوار شدن و چه موقع پیاده شدن. اصلا شاید دلیل استفاده اش از آفسانسور هم بهرمندی از زمان بیشتر برای کار با گوشی اش باشد وگرنه بیست تا پله که این حرفها را ندارد.
همیشه وقتی به همکف میرسیم یادم می آید که این بار هم کسی از طبقه سوم سوار نشد. کلا در این سه ماه هیچ طبقه سومی را ندیده ام...
*ادامه دارد…
در قصه گرام دنبال کنید👇
Telrgram.me/qessegram
